ایلنا: داود کشوری، رئیس انجمن صنفی گچکاران استان قم، با اشاره به تصویب شیوه‌نامه ساماندهی بیمه کارگران ساختمانی گفت: اگرچه این شیوه‌نامه اقدامی مثبت برای کارگران ساختمانی کشور به حساب می‌آید، اما نگرانی ما این است که این مصوبه دستاویزی برای به تأخیر انداختنِ مجددِ تعیین تکلیف بیمه کارگران ساختمانی باشد.
وی با بیان اینکه نتیجه‌ی سال‌ها تلاش برای تغییر و اصلاح قانون بیمه کارگران ساختمانی، فعلا هیچ بوده؛ گفت: بعد از گذشت چند سال از تصویب اصلاحیه ماده ۵ بیمه کارگران ساختمانی، هنوز هیچ سهمیه‌ی قابل قبولی به کارگران تعلق نگرفته و حدود ۵۰۰ هزار کارگر ساختمانی در صف بیمه هستند.
کشوری گفت: بی‌عملیِ دولت، مجلس، وزارت کار و تأمین اجتماعی در طول این سال‌ها سبب شده کارگران ساختمانی دیگر امید چندانی برای رسیدن به حداقل حقوق قانونی خود نداشته باشند.
این فعال کارگری گفت: سال‌ها وعده شنیدیم که وضعیت بیمه درست می‌شود، امنیت شغلی برقرار و درمان رایگان می‌شود و حوادث کاهش پیدا می‌کند. عده‌ای هم این میان اقداماتی انجام دادند و اساسی‌ترین کار را مجلس با تغییر اصلاحیه ماده ۵ بیمه کارگران ساختمانی انجام داد اما در نهایت چه اتفاقی افتاده است؟ کارگری که از صبح تا شب جان می‌کند، هنوز بیمه ندارد. کارگری که از داربست سقوط می‌کند، حتی یک برگ حمایت از دولت در دست ندارد. کارگری که سرطان یا دیسک کمر گرفته، باید بین دارو و نان یکی را انتخاب کند!
رئیس انجمن صنفی گچکاران استان قم تأکید کرد: کارگران ساختمانی دیگر به هیچ وعده‌ای اعتماد ندارند. آن‌ها با ناامیدی کار می‌کنند، چون چاره‌ای جز ادامه دادن ندارند.
کشوری ادامه داد: همانطور که گفتم نگرانیم تصویب شیوه‌نامه ساماندهی بیمه کارگران ساختمانی صرفا راه حلی برای به تعویق انداختنِ حل مسئله‌ی بیمه این کارگران باشد، اینکه یک سال صبر کنیم تا کارگروه‌ها کار خود را انجام دهند و در این مدت نه کارگری بیمه شود و نه رویه‌ی سازمان برای قطع بیمه کارگران ساختمانی اصلاح شود.
وی تأکید کرد: حدود ۵۰۰ هزار کارگر ساختمانی بدون بیمه هستند و در این مدت که کارگروه‌ها در حال فعالیت برای شفاف‌سازی منابع سازمان هستند، تأمین اجتماعی باید تخصیص بیمه به کارگران ساختمانی را آغاز کند. نمی‌توان به کارگرانی که سال‌ها در انتظار بیمه اجتماعی بوده‌اند، گفت یک سال دیگر هم صبر کنید که ببینیم وعده‌ها محقق می‌شود یا نه! کارگری را که در خطر بروز انواع حوادث شغلی و ابتلا به بیماری‌های مختلف است، دیگر نمی‌توان با وعده و وعید امیدوار کرد.
این فعال کارگری در پایان تاکید کرد: ما کارگران ساختمانی خواهان بیمه واقعی، درمان شرافتمندانه و کرامت انسانی هستیم. نه وعده می‌خواهیم، نه نمایش، اقدام عملی می‌خواهیم.
