اطلاعات نوشت: تولید گاز با اجرای طرحهای توسعهای در میدانهای گازی از مشترک پارس جنوبی در جنوبیترین نقطه ایران گرفته تا میدان مشترک گنبدلی در شمالیترین مرز کشور، حکایت از آغاز نبرد با ناترازی گاز دارد تا ضربان زندگی در خانهها، صنایع و نیروگاهها در زمستان ۱۴۰۴، گرمتر از همیشه باشد.
بااین که ایران درمجموع ذخایر نفت و گاز رتبه نخست را در جهان دارد، اما تمام عوامل از تولید تا مصرف دست به دست هم دادهاند تا کشوردر میان کشورهای دارای بالاترین شدت مصرف انرژی قرار گیرد. این موضوع سبب شده با وجود افزایش هر ساله تولید نفت و گاز در کشور، اما شتاب مصرف بیشتر باشد و این ناترازی هر روز عمیقتر شود.
همچنین، از آنجا که گاز طبیعی بیش از ۷۰ درصد از سبد انرژی کشور را تشکیل میدهد، افزایش و پایداری تولید آن، بهویژه از میدانهای مشترک، اهمیتی دوچندان پیدا کرده است.
در این میان، حدود ۷۰ درصد از این سهم گازی، تنها به میدان مشترک پارس جنوبی اختصاص دارد. با یک محاسبه ساده میتوان دریافت که این میدان، که در قلب خلیج فارس قرار دارد، بهتنهایی حدود ۵۰ درصد از انرژی اولیه کشور را تأمین میکند.
از این رو، استمرار تولید گاز از پارس جنوبی، چه در تابستان برای تأمین سوخت نیروگاهها بهمنظور تولید برق و چه در زمستان برای گرم نگهداشتن خانهها و پایداری صنایع، از اهمیت بالایی برخوردار است. بر همین اساس، تمرکز اصلی شرکت ملی نفت ایران، بهعنوان متولی تولید گاز کشور، بر توسعه و نگهداشت میدان پارس جنوبی است؛ میدانی مشترک با ۳۷ سکوی تولید که در دل دریا استوار ایستادهاند.
از آنجا که بیش از ۲۰ سال از عمر توسعه میدان مشترک پارس جنوبی میگذرد، تعمیرات اساسی تأسیسات این میدان مشترک اهمیت زیادی دارد. تعمیرات گسترده در سکوهای میدان پارس جنوبی از نیمه دوم فروردین آغاز شده و تاکنون تعمیرات ۲۹ سکو به پایان رسیده است و تعمیرات بقیه سکوها نیز بهزودی به پایان میرسد، تا این تأسیسات پیش از آغاز فصل سرد در ایران، آماده تولید حداکثری گاز شوند.
یکی دیگر از گامهای مهم برای مقابله با کاهش تولید و افت فشار طبیعی در میدان پارس جنوبی، حفاری چاههای اینفیل یا درونمیدانی است. این چاهها بهگونهای طراحی شدهاند که در لایههای کمتر استخراجشده یا دستنخورده میدان حفر میشوند و این امکان را فراهم میکنند که ظرفیت تولید گاز همچنان حفظ شود. حفاری ۳۵ حلقه چاه جدید اینفیل در پارس جنوبی، طرحی حیاتی است که برای افزایش توان برداشت از این میدان و رفع بخشی از ناترازی گاز در کوتاهمدت تعریف شده و با پیشرفت مطلوبی که دارد، امید است که در زمانبندی تعیینشده (دو سال آینده) به نتیجه برسد. این افزایش تولید بهویژه در فصل سرد، نقشی اساسی در جلوگیری از ناترازی و برآورده ساختن نیازهای انرژی کشور خواهد داشت.
افزون بر پارس جنوبی که بزرگترین میدان مشترک گازی جهان است، شرکت نفت مناطق مرکزی ایران نیز عهدهدار تولید گاز از میدانهای مستقل گازی ایران است. میدانهایی که یا در موقعیت راهبردی شمال شرق ایران متمرکز هستند یا در قلب زاگرس جای گرفتهاند. آمارها نشان میدهد میانگین تولید واقعی گاز در میدانهای ۱۰ گانه زاگرس جنوبی طی ۶ ماه نخست امسال معادل ۶/۱۱۳ میلیون مترمکعب بوده است.درکناراین، شرکت بهرهبرداری نفت و گاز شرق هم بهعنوان یکی از بازوان عملیاتی شرکت نفت مناطق مرکزی ایران، نقشی حیاتی در تأمین انرژی شمال شرق کشور ایفا میکند.
این شرکت با بهرهبرداری از میدانهای خانگیران (مزدوران، شوریجه B، شوریجه D) و گنبدلی، سهمی قابلتوجه در پایداری شبکه سراسری گاز بهویژه در زمستان دارد.
بر اساس برنامه و تعهد تکلیفی شرکت ملی نفت ایران، در ماههای سرد امسال روزانه ۶۵ میلیون مترمکعب گاز از میدانهای زیرمجموعه این شرکت تولید میشود. از این مقدار، میدان مزدوران با ۴۵ میلیون مترمکعب در روز، شوریجه Bبا ۴/۱ میلیون مترمکعب در روز، شوریجه Dبا نزدیک به ۱۸ میلیون مترمکعب در روز و میدان گنبدلی با ۶/۰ میلیون مترمکعب در روز تولید گاز خواهند داشت.
