پویان ظفری
یکی از رفتارهای منفی در ارتباطات انسان با انسان برای کسب قدرت در موقعیت های سیاسی، برنامه‌هاي کاربردي غیر اخلاقی یک یا چند نفر علیه دیگران با شیوه های سیستماتیک یا همان اوباشگری سیاسی است.
رفتار اوباشگری را به عنوان «خشونت روانی» یا «ترور روانی» توسط یک یا چند نفر علیه شخص دیگر یا چند فرد دیگر از طریق اعمال سیستماتیک خصمانه و غیراخلاقی است. در رفتار اوباشگری، قربانی تحت تأثیر فرسودگی در محیطی که در آن قرار دارد و با جدا شدن از محیط اطرافش قرار می گیرد. اوباشگری گــاهی اوقــات نیــز بــه‌عنــوان «زورگــویی گروهی» نمودار می‌شود.
قربانی‌سازي ، بدرفتاري هدفمندانه ، رفتارهاي ناهنجار، القای دروغگو بودن او و شایعه پراکنی، ترس روانی و تمسخر، منزوي کردن و مجبور کردن یک فرد به حذف هدفش و … از نمونه های این نوع رفتار است.
این مساله را دو جنبه تصمیم گیران و سیاسیون دست دوم می توان مورد ارزیابی قرار داد.
هر چند ابعاد اوباشگری گوناگون و بسته به شرایط فرهنگی- اقتصادی- سیاسی استان دارد، اما ساختارهای شکل گرفته در موقعیت های سیاسی، بلوغ مدیران این ساختارها و سبک مدیریتی دست اندرکاران توانست به این مساله دامن بزند.
از طرف دیگر گروه ها و کانال هایی در فضاهای مجازی با عناوین متفاوتی شکل گرفته است که بهترین سرمایه های علمی، سیاسی و نخبگان استان را با ابزارهایی مانند شایعه پراکنی، بزرگنمایی نقاط ضعف فرد، آلوده کردن چهره و اعتبار افراد دارای اعتبار اجتماعی و سیاسی می سوزانند.
همه افرادی که شما عزیزان آن ها را مورد حمله قرار می دهید سوابق مدیریتی، فرمانداری، معاونت استانداری و استانداری را در کارنامه خود دارند که روزگاری مورد حمایت ویژه شما بوده اند. البته هر نقدی بر این افراد پذیرفته است و باید با حفظ کرامت آبرو و کرامت افراد بر مبنای منطق صورت پذیرد.
متأسفانه فعالیت‌هاي اوباشگری اخیراً در استان افزایش‌یافته، لذا زمانیکه اوباشگری رخ می دهد، اختلاف نظرهای بیش از حد منجر به ناراحتی می گردد، مطالعات اثبات کرده که چنین رفتاری باعث از دست دادن منابع حیاتی زیادی برای استان می شود چرا که نخبگان استان ما دچار سندرم استرس و خستگی و در نهایت فرسودگی می شوند.
در شرایط کنونی با افزایش گعده های سیاسی و عدم رعایت هنجارهای پذیرفته شده روابط در گروه های سیاسی، نوعی از قلدری منظم و قاعده مند، تحقیر، فشار و …. شخصیت افراد متلاشی می شود و پیامدهای شدید روانی و اجتماعی برای استان به دنبال دارد، بنابراین بعنوان عضو کوچکی از جامعه دانشگاهی استان پیشنهاد می شود میتوان مدلی جهت برون رفت از این وضعیت اوباشگرانه سیاسی استان بر پایه معتمدین ، منتفذین، احزاب ، ستادها، دانشگاهیان، نخبگان، سیاسیون، بانوان، جوانان محوری طراحی و پیاده سازی کرد. و از پریشانی روانی حاکم بر استان و آسیب های محتمل پیشگیری کرد.
