درباره آنچه دولت چهاردهم در حوزه زنان باید مورد توجه قرار دهد:
سیده فاطمه حسینی هفشجانی دبیر تشکل مجمع اسلامی دانشجویان آزاداندیش دانشگاه شهرکرد
فاطمه حسینی در روزنامه سازندگی نوشت: پایگاه زنان در جامعه ایران در چند دهه اخیر دگرگون شده و از دیدگاه‌های توسعه زمان تبعیت کرده است. توده زنان که اغلب در حاشیه مناسبات اجتماعی و سیاسی نگه داشته شده و نقش آنها در عرصه های اقتصادی نادیده گرفته شده است با افزایش میزان سواد و گسترش آموزش عالی به توانمندی های خود واقف شده و طالب سهم بیشتری از مدیریت خانواده و جامعه است و انتظار پایگاه و موقعیت های بالاتری را دارد. در ۱۰ سال قبل و بعد از انقلاب اسلامی این خواست متعلق به طبقه کوچکی از زنان نخبه بود اما امروزه با حضوربیشتر زنان در عرصه های اجتماعی و سیاسی و پیوستن جمع شایان توجهی از دختران طبقات اقتصادی پایین تر و سنتی تر جامعه و نخبگان به یک خواست همگانی تبدیل شده است گسترش این تقاضا و نگرش ها، نظام ارزشی و رفتارهای اجتماعی متفاوتی در عرصه های فرهنگی، سیاسی جامعه
ایران پدید آمده است.
الزامات جامعه کنونی ایران نیازمند زنانی آگاه فعال و پرتلاش است که با حضور خود در عرصه های مختلف بتوانند مطالبه گرانی شایسته از حقوق خود باشند و شهروندی همراه با دانایی تعهد عقلانی و رفتارهای مدنی مشارکت و احساس تعلق هویت ملی را کنشگرانه به نمایش گذارند.
ضمن اینکه در این بین عواملی مانند سرمایه اجتماعی و این سبک زندگی می توانند بر ماهیت و نوع مطالبات اجتماعی زنان تاثیر بگذارند. در ضمن طبق اطلاعات مراکز آماری مطالبات با رویکرد اقتصادی شایع ترین و مطالبات با رویکردحقوقی کمترین شیوع را در بین زنان داشته است.
ایران دچار شکاف جنسیتی است؛ رتبه ۱۴۳ در میان ۱۴۶ کشور جهان را به خود اختصاص داده و این یعنی خاورمیانه در قعر جهان و ایران در قعر خاورمیانه ایستاده است.
عمیق ترین شکاف جنسیتی در ایران در حوزه قدرت سیاسی است. مشاهده میزان مشارکت زنان در مجلس یا به عنوان وزیر یا فرماندار یا … نمادی از واقعیت های شکاف جنسیتی است. اکنون و دست کم در همین دوره دوازدهم مجلس شورای اسلامی یا همان خانه ملت، تنها ۱۴ نماینده زن حضور دارند و در تاریخ جمهوری اسلامی ایران تنها یک زن به منصب وزارت رسیده است!
سهم زنان در دو مقوله مشارکت اقتصادی و سیاسی بسیارناچیز و فاصله بین زنان و مردان بسیار زیاد است. حضور زنان در مراتب مدیریتی همواره با موانع جدی روبه رو بوده است عبارت سقف شیشه ای که نخستین بار برای تبیین ناموزونی های مشارکت زنان در سطوح مدیریتی استفاده شد به خوبی نشانگر نگرش ها و تعصبات منفی در ساختار سیاسی و اداری است که مانع مشارکت کیفی و کمی زنان و حتی اقلیت هاست و اثبات می کند که زنان در محیط خانواده و کار با مسائل و مشکلاتی روبه رو هستند،
محدودیت های غیر قابل رویت ولی واقعی در حیطه عمومی زندگی و شامل حوزه خصوصی خانواده که با آنان دست و پنجه نرم می کنند.
اگر چه در سال های اخیر زنان بیشتری در بازار کار و ساختار اداری حضور پیدا کردند و از نظر کمی افزایش داشتند اما از لحاظ کیفی و ارتقا به سطوح مدیریتی نابرابریهایی دیده میشود و زنان سهم اندکی در انتخاب شدن برای مقامات عالی رتبه مدیریتی و سیاسی داشته اند. زنان که بخش مهمی از جامعه ایران هستند حتی سهم بسیار اندکی در کسب و کارهای نوپا و استارت آپ های کشور دارند و انتظار ما از دولت مردمی چهاردهم این است که سیاست های حمایتی برای زنان به خصوص در سازوکارهای اقتصادی اعمال شود.
زنان به عنوان نیمی از منبع توسعه ایران در تصمیم گیری های کلان کشور و برنامه هفتم توسعه ایران باید مشارکت داشته باشند و از توانمندی های کارشناسان متخصصان و مدیران زن بهره گرفته شود و در این مهم ایفای نقش کنند.
در برنامه دولت به وضعیت خانوارهایی که زنان سرپرستی آنها را بر عهده دارند و به نوعی سرمایه های اجتماعی کشور هستند، توجه ویژه شود امیدواریم دولت مسعود پزشکیان، گوش شنوایی برای مطالبات زنان و دست توانمندی برای به کارگیری زنان در عرصه های مدیریتی باشد.
گرچه راه سخت است و دشوار اما ریشه های ما به آسمان می رسد.
