عباس عراقچی، وزیر امور خارجه کشورمان نوشت:

نتانیاهو نزدیک به دو سال پیش وعده‌ی پیروزی در غزه را داده بود. اما نتیجه چه شد؟ ورود به یک باتلاق نظامی، حکم بازداشت به اتهام جنایات جنگی، و پیوستن ۲۰۰ هزار نیروی جدید به حماس.

در مورد ایران، او خیال خام داشت که می‌تواند بیش از ۴۰ سال دستاوردهای صلح‌آمیز هسته‌ای را از بین ببرد. اما نتیجه این شد: هر یک از آن تعداد دانشمند ایرانی که مزدوران او به شهادت رساندند، صدها شاگرد توانمند تربیت کرده بودند. و این شاگردان به‌زودی به نتانیاهو نشان خواهند داد که چه در چنته دارند.

اما تکبر او به همین‌جا ختم نمی‌شود. پس از آن‌که موفق به دستیابی به هیچ‌یک از اهداف جنگی‌اش علیه ایران نشد، و زمانی که موشک‌های قدرتمند ما مراکز مخفی رژیم صهیونیستی را با خاک یکسان کردند—مراکزی که نتانیاهو هنوز هم سانسورشان می‌کند— و او مجبور شد به‌سوی «بابا» فرار کند، حالا با وقاحت، برای آمریکا تعیین تکلیف می‌کند که در گفت‌وگو با ایران چه بگوید یا نگوید و چه کار بکند یا نکند.

گذشته از مضحک بودن این که ایران ممکن است به حرف‌های یک جنایتکار جنگی تحت تعقیب توجه کند، یک پرسش اجتناب‌ناپذیر مطرح می‌شود:  نتانیاهو دقیقاًچه چیزی می‌کشد؟ و اگر هیچ، موساد دقیقاً چه نوع پرونده ای از قلب کاخ سفید دارد؟