به گزارش ستاد خبری سی‌وسومین دوره هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران، می‌گویند زمانی که اندیشه نطفه آفرینشی هنرمندانه را بار می‌گیرد، خود را درگیر انضباط ساختاری نیز می‌کند. ممکن است آن نطفه خود را در قابل کلمات تحمیل کند که از نظر ساختاری به شعر، رمان، داستان یا فیلمنامه و نمایشنامه منتهی می‌شود یا ممکن است خط و رنگ را به میان بیاورد که حاصلش تابلوی نقاشی است. گاهی آن نطفه درگیر اصوات و نغمه‌ها می‌شود و گاهی هم درگیر تصاویر روایی. نتیجه نهایی هرچه باشد، بارگیری آن نطفه منوط به زهدانی تربیت شده است.
درباره نقش کتاب در تربیت اندیشه‌ها و فکرهای عامه مردم در سطوح گوناگون بسیار نوشته‌اند. اهمیت رویدادهای عمومی و جشن‌های همگانی مرتبط با کتاب نیز از همین نقش ناشی می‌شود. در این جشن‌ها معمولا آفرینندگان آثار هنرمندانه جایگاهی خاص و یکه دارند و هرکدام به نوبه خود و بر اساس جایگاهشان در آفرینش می‌توانند در ترویج فرهنگ کتابخوانی موثر باشند.
هفته کتابی دیگر نزدیک است و قصد داریم برای شروع صحبت درباره اهمیت این رویداد، دیدگاه شاعران درباره آن را منعکس کنیم. نخستین چراغ را مصطفی محدثی خراسانی روشن کرد.
او با بیان اینکه به دو شکل می‌توان به نسبت شعر و هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران نگاه کرد، گفت: برگزاری شب‌های شعر و مراسم رونمایی از کتاب‌های شعر در ایام هفته کتاب به شکل غیرمستقیم ترویج کتاب و کتابخوانی محسوب می‌شود. در کنار برنامه‌هایی که برای این هفته تدارک دیده می‌شود، برگزاری شب‌های شعر می‌تواند یکی از فعالیت‌های بسیار خوب و مؤثر برای رونق‌بخشی به این رویداد فرهنگی و همچنین ترویج غیرمستقیم کتاب و کتابخوانی باشد.
شاعر مجموعه «اما تو شمس بودی» ادامه داد: اینگونه نیست که در رویدادهای فرهنگی شعرخوانی را نادیده بگیرند، اما باید نقش جدی‌تری به آن بدهند. حضور شعر در رویدادهای فرهنگی می‌تواند به رونق و معطوف شدن اذهان به سمت آن رویداد کمک کند. به عبارتی وقتی شعر در یک رویداد حضور داشته باشد، توجه بیشتری به آن رویداد جلب می‌شود. از سوی دیگر چون شعر دامنه وسیعی از فضیلت‌ها و معرفت‌های بشری را در بر می‌گیرد، ذاتاً فعالیتی فرهنگی است. برگزاری مجالس و محافل شعرخوانی نیز به خودی خود کاری فرهنگی محسوب می‌شود که می‌تواند با هر رویداد فرهنگی در هر حوزه‌ای نسبت پیدا کند و به پیشبرد اهداف آن رویداد یاری رساند.
وی با اشاره به نقش شعر در گسترش فرهنگ کتابخوانی گفت: بخش عمده‌ای از میراث مکتوب ما را شعر تشکیل می‌دهد و هنگامی که بحث کتاب مطرح می‌شود، بسیاری در اولین تصور خود سراغ دیوان‌های شعر می‌روند. توجه داشته باشید که نسبت کتاب و شعر در فرهنگ ما یک رابطه تاریخی و بنیادی است. هرچه بیشتر به شعر در قالب‌های مختلف همچون برگزاری مجالس، محافل و نشر آن بها دهیم به شکل مستقیم یا غیرمستقیم به ترویج فرهنگ کتابخوانی کمک کرده‌ایم.
صاحب مجموعه «جشن یگانگی» همچنین به مشکلات و موانع چاپ کتاب‌های شعر اشاره کرد و ادامه داد: با توجه به مسائل اقتصادی و مشکلات حوزه نشر، ناشران برای چاپ کتاب، محاسبات اقتصادی انجام می‌دهند تا ببینند آیا این فعالیت برایشان سودآور است یا خیر و یا سرمایه‌گذاری انجام شده بازخواهد گشت یا نه. به نظر من، جدا از شاعران معروف که آثارشان به هر شکل منتشر و دیده می‌شود و باعث رونق اقتصادی ناشر خواهد شد، نظام فرهنگی ما باید یک سازوکار کارشناسی و عاری از حب و بغض ایجاد کند که صرفاً دغدغه‌اش حمایت از شاعران جوان و گمنام باشد و روی اصل شعر و ترویج شعر خوب تمرکز کند.
مصطفی محدثی خراسانی در پایان گفت: نظام فرهنگی ما باید به نحوی کمک کند که نشر آثاری از این دست تسهیل شود. البته این کار برای اثربخشی باید با پشتوانه کارشناسی و دغدغه‌مندی برای فرهنگ، ادبیات و زبان فارسی همراه باشد.
