
«شعر هویت ایران است»
نرگس دوست ؛ شاعر و نویسنده
در حالی که برای کالاهای مصرفی تبلیغات فراوانی در رسانهها وجود دارد شعر و کتاب شعر تقریباً هیچ حضوری در فضای عمومی ندارند. در کشوری که شعر بخشی از هویت فرهنگی است این غیبت تأسفبار است. ترویج شعر باید از طریق رسانه، آموزش و برنامههای عمومی در دستور کار نهادهای فرهنگی قرار گیرد. در حالی که برای هر کالای سادهای مثل پفک یا پنیر تبلیغ میشود برای شعر هیچ تبلیغ و رسانهای وجود ندارد. چرا شعر نباید تبلیغ شود؟ چرا کتاب شعر نباید رسانهای شود؟
ناشران زیادی بدون کنترل کیفی کتاب منتشر میکنند. در سالهای اخیر کتابسازی زیاد شده و حتی شاعران، شعر همدیگر را نمیخوانند، اما انتظار دارند تا مردم شعرشان را بخوانند.
در جامعه امروز، شاعر بودن تبدیل به نوعی ژست یا تیپ شخصیتی شده است. بسیاری از بازیگران و چهرهها کتاب شعر منتشر میکنند فقط چون رسانهای دارند نه لزوماً بهخاطر کیفیت کار. در حالی که کتابهای خوب و ارزشمند زیادی وجود دارند که دیده نمیشوند. هر کسی ممکن است ذوقی داشته باشد و چیزی بنویسد. اما اینکه آن نوشته منتشر شود یا نه باید زیر نظر ناظر باشد. ناشران باید پاسخگو باشند، نه شاعر.